علم بهتر است یا فوتبال ...
يكشنبه, ۱۱ تیر ۱۳۹۱، ۰۸:۲۶ ب.ظ
حاشیه‌ای بر مسابقات رباتیک قهرمانی جهان در مکزیک
عـلم بهتر اسـت یا فـوتبال ...
خبرنامه دانشجویان ایران: در
روز هایی که اخبار نقل و انتقالات فوتبال سوژه اصلی رسانه ها بود و هست و
اخبار قراردادهای میلیاری فوتبالیست‌ها مطرح می شود، دانش آموزان و
دانشجویان ایرانی در کشور مکزیک قدرت علم و توانایی خود را به رخ جهانیان
می کشیدند . (اینجـــا)
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، مسابقات رباتیک قهرمانی جهان که اخیرا در مکزیک برگزار شد بهانه ای شد که یکی از دانشجویان تیم دانشگاه شاهد تهران دست به قلم شود و دغدغه ها و مشکلاتی که در این سفر متوجه آنها شد به نگارش دربیاورد.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، مسابقات رباتیک قهرمانی جهان که اخیرا در مکزیک برگزار شد بهانه ای شد که یکی از دانشجویان تیم دانشگاه شاهد تهران دست به قلم شود و دغدغه ها و مشکلاتی که در این سفر متوجه آنها شد به نگارش دربیاورد.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
درست زمانیکه صحبت از بی سابقه ترین قرارداد تاریخ فوتبال کشور است، زمانیکه دبیر هیئت رسیدگی به تخلفات فوتبال از قرارداد دو و نیم میلیاردی یک بازیکن خبر می دهد، زمانیکه خبر از پیشنهاد دو میلیاردی یک باشگاه به یک بازیکن می رسد، زمانیکه خبر از بستن تیمی با 30 میلیارد تومان مطرح می شود، یکی از دانشگاه‌های تهران نمی‌تواند هزینه اعزام تیم رباتیک خود را که متشکل از 6 دانشجو است، به مسابقات جهانی مکزیک به طور کامل تامین نماید و این تیم باید با مشکل مواجه شود؛ مشکلی که در مقایسه با قرارداد بازیکنان فوتبال قابل صرفنظر است.
در کشکول بحرانی آمده است که عده ای که قصد داشتند علم حضرت علی علیه السلام را مورد آزمایش قرار دهند، یک به یک وارد مسجد می‌شدند و از حضرت می‌پرسیدند که علم بهتراست یا ثروت؟ حضرت نیز در مدح علم به هریک از آنان پاسخ جداگانه و متفاوتی می دادند . . .
حضرت علی علیه السلام بر این نکته که علم بهتر است تاکید داشتند ولی رویه کنونی در کشور به گونه ایست که تخصیص بیت المال در کارهای غیرعلمی نسبت به کارهای علمی ارجحیت دارد؛ البته امروزه بهتر است بجای سوال فوق بپرسیم که علم بهتر است یا فوتبال . . .
در لیگ ربات های فوتبالیست سایز کوچک که هر تیم باید 6 ربات در زمین داشته باشد، تیم Omid تنها با 7 ربات راهی مسابقات شد، مسابقاتی که معتبرترین مسابقات در سطح جهان است.
اما مشکلات تیم دانشگاه ما به مسائل مالی ختم نمی‌شود و بحث های حمایتی مطرح می شود.
حال پس از پایان مسابقات باید حسرت روزهایی را بخوریم که اکثر تیم ها خودشان را برای شرکت در مسابقات آماده می کردند و اعضای تیم Omid با مسائل اداری دست و پنجه نرم می‌کردند و به دنبال بلیط ارزان قیمت از این دفتر هواپیمایی به آن دفتر هواپیمایی می‌رفتند.
بحث کارهای اداری بحث جدیدی نیست ولی انتظار می‌رفت با توجه به نزدیک بودن مسابقات همکاری های مناسبی از سوی دانشگاه صورت بگیرد ولی متاسفانه اینطور نبود.
از روز اول که برای شرکت در مسابقات جهانی به دانشگاه اعلام آمادگی کردیم، اولین قدم گرفتن معرفی نامه از دانشگاه برای سازمان نظام وظیفه بود تا مشکل خروجی ما حل شود؛ وقتی که برای این امر اقدام نمودیم، معاونت محترم آموزشی دانشکده با این امر مخالفت نمودند و اعلام کردند از کجا معلوم شما برای شرکت در مسابقات اقدام کنید و کار دیگری انجام ندهید؟!
این سخن یک روز اداری کار ما را به تاخیر انداخت و همین کافی بود تا با برخورد به روز 5شنبه و تعطیل بودن سازمان نظام وظیفه، سه روز کار ما عقب بیفتد؛ با این وضعیت رسیدن ویزا و بلیط کمتر از 12 ساعت به پرواز اتفاق عجیبی نبود! اعضای تیم که کلا 6 نفر بودند برای پیگیری نامه های مختلف اداری باید در دانشگاه هفت خوان رستم را طی می‌کردند و متاسفانه در بعضی مواقع با توجه به وقت محدود، همکاری های لازم صورت نمی‌گرفت.
هر نامه باید به تایید 5 نفر می رسید و گرفتن تایید از 5 بزرگوار مدت زمان زیادی صرف می کرد؛ پس از طی فواصل بین دفتر مسوولین وقتی وارد دفتر مسوول تیم در دانشگاه می‌شدیم مشاهده می‌کردیم که در زمان اضافه کاری زیر باد کولر مشغول به استراحت هستند!
متاسفانه وقتی یک روز به حرکت طبق قرار قبلی برای دریافت پول با دانشگاه تماس گرفتیم متوجه شدیم که مسوول مربوطه به مرخصی رفته است؛ با این وضعیت عجیب نیست که پس از اینکه در روز پیگیر نامه ها ، بلیط و . . . باشیم ، مجبور باشیم شب تا صبح به ساخت و تعمیر ربات ها مشغول باشیم تا زمانیکه کنار میز کار خوابمان ببرد.
اما اگر از دانشگاه هم بگذریم، آیا کمیته ربوکاپ ایران نمی‌توانست برای تمامی شرکت کنندگان ایرانی هواپیما و هتل رزرو کند تا با مشکلات و هزینه کمتر همه با هم راهی مسابقات شوند؟ آیا اعزام دسته جمعی مناسب تر نیست تا اینکه هر تیم مجبور شود دفاتر هواپیمایی را زیر و رو کند تا بلیط مناسب پیدا کند؟ چرا کمیته ربوکاپ ایران در این زمینه کمکی به تیم ها نمی کند؟ آیا فقط اعزام یک تیم در ایران اولویت دارد و بقیه تیم ها مهم نیستند؟ چرا حتی در انتشار اخبار باید شاهد تبعیض بین تیم ها باشیم؟ چرا کمیته ربوکاپ ایران با درج عکس، خبر اعزام یک تیم را منتشر می کند ولی زمانیکه موفقیت تیم های ایرانی دیگر حاصل می شود و تیم مذکور نتیجه نمی گیرد فقط به درج یک خط خبر از آن لیگ بسنده می شود و نتایج کامل آن منتشر نمی شود؟ چرا برخی از دانشگاه‌ها باید بتوانند تیمی 40 نفره را راهی مسابقات کنند ولی یک دانشگاه نتواند یک تیم 6 نفره را به طور کامل حمایت کند ؟
انتقاد ها را گفتیم ولی جا دارد که تشکر کنیم از تمامی بزرگوارانی که در دانشگاه با دلسوزی و وظیفه شناسی کمک‌مان کردند تا روند اداری طی شود و کمتر با مشکلات مواجه شویم؛ بی شک اگر علاقه اعضای تیم به فعالیت در زمینه های علمی و نشان دادن توانایی های دانشجویان ایرانی در سطح بین المللی نبود و همچنین اگر حمایت های همه جانبه ریاست محترم دانشگاه نبود، مطمئنا پیشرفت تا همین مرحله نیز حاصل نمی شد.
منبع : خبرنامه دانشجویان ایران
