در حدیثی از امام حسین علیه السلام آمده است :
«أَلا و إِنَّ الدَّعِی بْنَ الدَّعِی قَدْ رَکَزَ بَیْنَ اثْنَتَیْنِ ، بَیْنَ السِّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ . وَ هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ . یَأْبَی اللّهُ لَنا ذلِکَ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤمِنُونَ وَ حُجُورٌ طابَتْ وَ طَهُرَتْ وَ أُنـُوفٌ حَمِیَّةٌ وَ نُفُوسٌ آبِیَـةٌ مِنْ أَنْ نُؤْثِرَ طاعَةَ اللِّئامِ عَلی مَصارِعِ الْکِرامِ .... .»
آگاه باشید که فرومایه فرزند فرومایه، مرا در بین دو راهی شمشیر و ذلّت قرار داده است و هیهات که ما زیر بار ذلّت برویم ، زیرا خدا و پیامبرش و مؤمنان از این که ما ذلّت را بپذیریم دریغ دارند، دامنه ی پاک مادران و مغزه ی با غیرت و نفوس با شرافت پدران، روا نمی دارند که اطاعت افراد لئیم و پست را بر قتلگاه کریمان و نیک منشان مقدّم بداریم.... .
همچنین در کتاب 150 درس زندگی از حضرت آیت الله مکارم شیرازی آمده است :
« امام حسین(علیه السلام) مى فرماید:
لا وَاللهِ لا اُعطیهِم بِیَدی إعطاءَ الذّلیلِ ولا أفِرّ فِرارَ العبیدِ...إنّی لا أرَی المَوتَ إلاّ سُعادةً وَالحیاةَ مَعَ الظّالِمینَ إلاّ بَرَما.
ترجمه :بخدا سوگند هرگز - همانند افراد ذلیل - دست در دست آنها نمى گذارم و همانند بردگان فرار نمى کنم ... من مرگ را جز سعادت، و زندگى و ستمگران با جز مایه ملالت و بدبختى نمى بینم!
شرح کوتاه
کربلا حماسه بزرگ و جاویدان تاریخ بشر است.
کربلا مرکز بزرگترین دانشگاه انسان سازى است.
عاشورا یک روز فراموش نشدنى در تاریخ اقوام و ملت هایى است که مى خواهند سربلند بمانند، سربلند زندگى کنند و سربلند بمیرند و دو جمله بالا که از دو گفتار امام حسین(علیه السلام) گرفته شده دو نشانه روشن از این حقیقت است. »
علاوه برا آن ، در آیات قرآن کریم نیز خداوند ، عزت را تنها از آن خدا و رسول و مؤمنان
می‌داند و می‌فرماید:
