برخی از اسامی و القاب شریفه حضرت فاطمه سلام الله علیها و برخى از فضائل آن حضرت
السلام علیک یا فاطمه الزهراء
حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود
خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس
بود
ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه
گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود
ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها ، متن زیر خلاصه ای از باب دوم کتاب منتهی الآمال پیرامون تاریخ حضرت فاطمه سلام الله علیها می باشد .
ابـن بـابـویـه به
سند معتبر از یونس بن ظبیان روایت کرده است که حضرت صادق علیه السـّلام فـرمـوده
کـه فـاطـمـه عـلیـهـاالسـّلام را نـُه نـام اسـت نـزد حـق تـعـالى: فـاطـمه
عـلیـهـاالسـّلام وصـدیـقـه ومـُبارکه وطاهره وزکیّه وراضیه ومرضیّه ومُحدّثه
وزهراء. پس حضرت فرمود که آیا مى دانى که چیست تفسیر فاطمه؟ یونس گفت، گفتم: خبر
ده مرا از مـعـنـى آن اى سـیّد من؛ حضرت فرمود: فُطِمَتْ مِنَ الشَّر؛ یعنى بریده
شده است از بدیها، پـس حـضـرت فـرمـود کـه اگـر امـیرالمؤ منین علیه السّلام تزویج
نمى نمود اورا، کفوى ونـظـیـرى نـبـود اورا بـر روى زمـیـن تـا روز قـیـامـت نـه
آدم ونـه آنـهـا کـه بـعـد از او بودند.(1)
عـلامـه مـجـلسـى رحـمـه اللّه در ذیـل تـرجـمـه ایـن حدیث
فرموده که (صدیقه) به معنى مـعـصـومـه اسـت، و (مـبـارکـه) یـعـنـى صـاحـب بـرکـت
در عـلم وفـضـل وکمالات و معجزات واولاد کرام و (طاهره) یعنى پاکیزه از صفات نقص و
(زکیّه) یـعـنـى نـمـوّ کـنـنـده در کـمـالات وخیرات و (راضیه) یعنى راضى به قضاى
حق تعالى و (مرضیه) یعنى پسندیده خدا ودوستان خدا و(محدّثه) یعنى مَلَک با اوسخن
مى گفت و (زهـراء) یـعـنى نورانى به نور صُورى ومعنوى وبدان که این حدیث شریف
دلالت کند بـر اینکه امیرالمؤ منین علیه السّلام از جمیع پیغمبران و اوصیاى ایشان
به غیر از پیغمبر آخـرالزّمـان افضل مى باشد بلکه بعضى استدلال بر افضلیت فاطمه
زهرا علیهاالسّلام بر ایشان نیز کرده اند انتهى.(2)
و در احادیث متواتره از طریق خاصّه و عامّه روایت شده است که آن حضرت را براى این فاطمه نامیده اند که حق تعالى او را و شیعیان او را از آتش جهنم بریده است.(3)
شـیـخ مـفـیـد وشـیـخ طـوسـى از طـریـق عـامـه روایـت کـرده انـد کـه حـضـرت رسـول خـدا صـلى اللّه علیه وآله وسلّم فرمود که فاطمه پاره تن من است هرکه او را شاد گـردانـد مرا شاد گردانیده است و هر که او را آزرده کند مرا آزرده است، فاطمه علیهاالسّلام عزیزترین مردم است نزد من.(4)
در (قُرْب الاسناد) به سند معتبر از حضرت امام محمد باقر علیه السّلام روایت کرده است کـه حـضـرت رسـالت صـلى اللّه عـلیـه وآله وسـلّم مقرر فرمود که هرچه خدمت بیرون در بـاشـد از آب و هـیزم و امثال اینها حضرت امیرالمؤ منین علیه السّلام به جا آورد و هرچه خدمت انـدرون خـانـه بـاشـد از آسـیـا کـردن و نـان و طـعـام پـخـتـن و جـاروب کـردن و امثال اینها با حضرت فاطمه علیهاالسّلام باشد.(5)
و ابـن بـابـویـه بـه سـنـد مـعـتبر از حضرت امام حسن علیه السّلام روایت کرده است که آن حـضـرت فـرمـود کـه در شـب جـمـعـه مـادرم فـاطـمـه عـلیـهـاالسـّلام در مـحراب خود ایستاده و مشغول بندگى حق تعالى گردید و پیوسته در رکوع و سجود و قیام و دعا بود وتا صبح طـالع شـد شنیدم که پیوسته دعا مى کرد از براى مؤ منین و مؤمنات و ایشان را نام مى برد و دعا براى ایشان بسیار مى کرد و از براى خود دعائى نمى کرد ، پس گفتم : اى مادر! چرا از بـراى خـود دعـا نـکـردى چـنـانکه از براى دیگران کردى؟ فرمود: یا بُنَىَّ! الْجارُ ثُمَّ الدّار؛ اى پسرجان من! اوّل همسایه را باید رسید و آخر خود را.(6)
وقـتى پیغمبر خدا صلى اللّه علیه وآله وسلّم به اوفرمود چه چیز بـهـتر است از براى زن؟ فاطمه علیهاالسّلام گفت: آنکه نبیند مردى را ونبیند مردى او را؛ پـس حـضـرت نـور دیـده خـود را بـه سـیـنـه چـسـبـانـیـد و فـرمـود: (ذُرِّیَّةً بـَعـْضـُها مـِنْ بَعْضٍ(7)).(8)
اثر (تسبیحات) حضرت زهرا علیهاالسّلام
مـؤ لف گوید : که فضایل و مناقب آن مخدره زیاده از آن است که در اینجا ذکر شود و ما چون بـنـابـر اخـتـصـار داریـم بـه هـمین قدر اکتفا مى کنیم و برکاتى که از آن بى بى به ما رسـیـده از جـمـله (تـسـبـیـح) معروف آن حضرت است که احادیث در فضیلت آن بسیار است وکافى است آنکه هر که مداومت کند به آن، شقى و بدعاقبت نمى شود، و خواندن آن بعد از هـر نـمـازى بـهـتـر است نزد حضرت صادق علیه السّلام از هزار رکعت نمازگزاردن در هر روزى،(9)
و دیگر محدّث فیض در (خلاصة الاذکار) نقل کرده از حضرت زهرا علیهاالسّلام روایت است کـه حـضرت رَسُول صلى اللّه علیه وآله وسلّم بر من وارد شد در وقتى که رختخواب خود را پـهـن کـرده بـودم ومـى خواستم بخوابم، فرمود: اى فاطمه! مخواب مگر بعد از آنکه چهار عمل به جا آورى : ختم قرآن کنى، و پیغمبران را شفیعان خود گردانى، و مؤ منین را از خـود خـشـنـود گـردانـى، وحـج و عـمـره بـکـنـى. ایـن را فـرمـود و داخـل نـمـاز شـد، مـن تـوقـف کـردم تـا نـمـاز خـود را تـمـام کـرد، گـفـتـم: یـا رسـول اللّه صـلى اللّه علیه وآله وسلّم! امر فرمودى به چهار چیزى که من قدرت ندارم در این وقت آنها را به جا آورم؛ آن حضرت تبسّم کرد و فرمود: هرگاه بخوانى قُلْ هُوَ اللّهُ را سـه مـرتـبـه، پـس گـویـا خـتـم قـرآن کـردى و هـرگـاه صـلوات بفرستى بر من و بر پیغمبران پیش از من، ما شفیعان تو خواهیم بود در روز قیامت و هرگاه استغفار کنى از براى مـؤ مـنـین، پس تمامى ایشان از توخشنود شوند، وهرگاه بگوئى سبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ للّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَکْبَرُ پس گویا حج وعمره کرده اى.(10)
-----------------------------
1ـ (الخصال شیخ صدوق) 2/414، باب التسعة، حدیث سوم.
2ـ جلاء العیون ص 162، چاپ سرور، قم.
3ـ جلاء العیون ص 165؛ (فضائل پنج تن) آیت اللّه فیروز آبادى
4/9.
4ـ (امـالى شـیـخ مـفـیـد) ص 159، (امـالى شـیـخ طوسى) ص 24،
مجلس اول، حدیث 30.
5ـ (قرب الاسناد حمیرى) ص 52، حدیث 170.
6ـ (علل الشرایع) شیخ صدوق ص 181.
7ـ سوره آل عمران (3)، آیه 34.
8ـ (بحارالانوار) 43/84.
9ـ (بحار الانوار) 85/332.
10ـ (خـلاصـة الاذکـار) ص 45 ـ 46، نـسخه خطى کتابخانه مسجد
اعظم به شماره 3009.
-----------------------------
منتهی الآمال ، مرحوم شیخ عباس قمی
التماس دعا
